Dag 8: van Weil d'er Stadt naar Sigmaringen

Vandaag een speciale dag en wel om twee redenen. Vandaag nemen we afscheid van Henk en Carla waar we al vier dagen mee optrekken en die onze reis een stuk hebben vergemakkelijkt. Dat zal wel weer even wennen worden met zijn tweeën.
En vandaag staat voor ons ook de Schwabische Alp op het programma, de zwaarste klim van deel 1, zodat we alvast een voorproefje kunnen krijgen van wat ons in Oostenrijk te wachten staat.

We spreken af om gezamenlijk met Henk en Carla naar tubingen te fietsen en daar te lunchen. Vervolgens gaan Henk en Carla linksaf naar de  camping waar ze de zus van Carla zullen ontmoeten, en waarvandaan ze later terug zullen fietsen naar Nederland.

We nemen na het ontbijt afscheid van Frans en Jos  doe ook onderweg zijn naar Rome maar die de trip door Oostenrijk via een andere route gaan rijden met veel minder hoogtemeters. Wellicht dat we ze in Italië nog tegenkomen. Zij hebben het plan om in 3 weken in Rome aan te komen, wij denken dat dat nog behoorlijk uitdagend zal zijn voor ze.

En we vervolgen onze reis door een mooi landschap, met veel afwisseling en bos, en waar we na een paar uurtjes de verleiding van een terras op een golfterrein niet kunnen weerstaan.

Vervolgens door naar Tubingen, en daar vinden  we aan de rivier een leuk terras waar we lunchen en de accu van Renee opladen (zowel letterlijk als figuurlijk).
Daarna het afscheid, met natuurlijk de afspraak dat we contact blijven houden, en foto's en video's zullen uitwisselen. Toch even een bijzonder moment, we kwamen ze pas 5 dagen geleden tegen en nu lijkt het lijkt wel of we hen al jaren kennen.

Vervolgens gaan we weer samen op weg naar de klim van de Schwabische Alp, startend met veel vals plat. En aan het eind de toetjes van 5-7% over 4 kilometer. Bij elkaar zo'n 450 meter omhoog! 
Klinkt weliswaar  niet al te heftig maar met al die bagage en de zware fiets toch vergelijkbaar met 10% klimmetjes op de racefiets.

Maar het gaat goed, en de beloning mag er zijn: vanaf de top over 30 km met vals plat naar beneden. Uiteindelijk vindt Renee het veel te vroeg om te stoppen dus rijden we door naar het wat grotere Sigmaringen, aan de Donau, om daar een hotel of Gasthof te zoeken.
Een mooie rit door een afwisselend dal, met als enige nadeel dat sommige stukken van de weg erg onverhard zijn, en vooral Renee is daar geen fan van.

Eenmaal in Sigmaringen is de Gasthof snel gevolgden, er is plek en we kunnen er eten en internetten. De primaire levensbehoeften zijn dus weer bevredigd. En ondanks alweer een forse etappe voelt het lijf nog prima, weliswaar vermoeid maar verder doen de spieren, knieën, zitvlak, etc etc het naar behoren. 

We hebben nu 850 km op de teller staan in 8 dagen, ruim voor op onze verwachting dus en we zullen de komende dagen dan ook wat gas terugnemen. Morgen naar de Bodensee, een volgende mijlpaal. Daarna lijkt het een dag slecht weer te gaan worden dus misschien lassen we een fietsloze dag in.