Dag 9: van Eguishiem naar Kembs

27 augustus 2019 - Kembs, Frankrijk

We naderen Basel in rap tempo en hoewel het wel het eindpunt van onze tocht is hebben we niet het plan om Basel uitgebreid te gaan bewonderen. Dus hebben we verzonnen om vandaag naar Kembs te rijden, wat op een mooie fietsafstand van Basel ligt en een nieuwe camping (met zwembad) heeft. Dat betekent voor vandaag een km of 60 en dat is gezien de warmte in de middag net mooi. Dus we zitten bijtijds of de fiets en zijn na anderhalf uur in het dorpje Rouffach waar het terras voor de ochtendkoffie ons uitnodigend lonkt.

De route gaat in eerste instantie nog langs een drukke weg maar buigt dan af richting de Rijn. Dat gaat dus helemaal goed, we schrikken nog even als er een bord opduikt dat aangeeft dat 1,5 km verderop een brug voor alle verkeer is afgesloten en dat er flink omgereden moet worden. Voor auto’s misschien geen moeite maar voor fietsers is dat altijd een stuk vervelender. En een bordje dat fietsers wel kunnen passeren hebben ze er niet bijgezet. Maar goed, we gokken dat we er wel langs kunnen en dat pakt goed uit want er is een smalle doorgang voor wandelaars opengehouden tussen het geweld van boren in en schrapen van het brugwegdek, en daar passen onze fietsen keurig doorheen. Na een broodje en een blikje  in de plaatselijke Proxy (er zijn gelukkig winkeltjes in dit deel van Frankrijk) te hebben gescoord beginnen we aan het laatste stuk,

Dat loopt over een kilometerslang fietspad door een bos. Wel heerlijk koel, maar een tikkeltje eentonig. Gelukkig is er onderweg een picknickplaats om de zojuist gekochte etenswaren te nuttigen. Het laatste stuk van de route loopt langs het Rijn-Marne kanaal wat hier een stuk breder is dan we een paar dagen geleden tegenkwamen en ook ruimte biedt aan flinke vrachtboten. Aan het eind van het kanaal, vlak voor de samenvoeging met de Rijn, is een enorm sluizencomplex en we kijken geboeid naar het schutten van een grote boot, die zo te zien gebouwd is om maar net in de sluis te passen. Moeders zit achter het roer en weet met vaste hand het gevaarte de sluis uit te sturen.

Even later komen we aan op de camping van Kembs. Zoals gezegd, de camping is net open en dat heeft voordelen (mooi sanitair en zwembad) maar ook nadelen, waarvan het grootste is dat er slecht enkele bomen staan en het is inmiddels weer verzengend heet. Ook zijn er wat tentjes bevolkt door lokale arbeiders, wat nu niet gelijk appeleert aan een leuke campingsfeer.

Verder staan er een stuk of 20 mobil homes, ook splinternieuw, uitnodigend naar ons te  lonken. Hoewel we op de website al hadden gezien dat ze allen bezet zijn proberen ee het nog even,  maar ze blijken echt allemaal volgeboekt te zijn.

De beheerder  en zijn vrouw zijn uitermate vriendelijk, spreken redelijk engels en er staat een koelkast met bier en er is een tap. Dus genieten we in de schaduw op het terras en overleggen wat we gaan doen. Het levert enige discussie op maar als er in de verte nog twee fietsers aanstalten maken de camping op te komen neemt Hans snel actie. En zowaar, er is een mooi plekje omder de enige boom op de camping met zowel gras als schaduw. Dus die snel voorzien van fietsen en tent, en even later laten we ons in het koele water van het zwembad zakken, en concluderen dst het toch wel een prima stek is.

Later, in wat gesprekken met de beheerder/eigenaar, blijkt dat de camping 2 maanden geleden is opengegaan, na voorbereiding van 4 jaar met voornamelijk administratieve rompslomp, en dat de bezetting boven verwachting is. Veel nederlanders vinden de camping voor een overnachting op reis van of naar Italie, net voor het dure zwitserland en op mooie dagafstand rijden. De mobil homes zijn ook nog eens aantrekkelijk geprijsd en het zwembad leuk voor de kinderen.

De net aangekomen fietsers nemen ook een bietje op het terras en we raken in gesprek. Het blijken Nieuw Zeelanders te zijn, Mike en Jane, die al weer een paar jaar in Engeland wonen, en wel op de Shetland Eilanden, of, zoals zij zelf uitspreekt de sheeeetlands.

Zij volgen een door een Engelsman beschreven route langs de Rijn tot in Zwitserland, zijn gestart in Hook of Holland en vonden ook het nederlandse deel van hun route erg leuk.

Het klikt prima met hun en als we besluiten om het avondeten oo de camping te nuttigen worden we aan tafel uitgenodigd en genieten tot laat van de mooie avond en de gezelligheid  met Mike en Jane. En komen we het nodige te weten van nieuw zeeland, van de shetlands, fietsvakanties enzovoort.

Bijna in Basel, hoe gaan we verder. Hans heeft hier al een mooi plan voor uitgedokterd,  en dat houdt in dat we morgen naar Basel fietsen, zonder tent en spullen, koffie doen in Basel, terugfietsen naar de camping en de dag daarna de terugreis met de trein aanvaarden. Maar daarover morgen meer.

Foto’s

1 Reactie

  1. Marianne:
    30 augustus 2019
    Een weg afgesloten... Welnee, voor Hans geen probleem. Gewoon doorrijden, dat is ook onze ervaring als we met z'n 4tjes op fietsvakantie zijn. Tot die ene keer, dat Ad en ik samen op fietsvakantie waren en ook een wegafsluiting tegen kwamen. Ik riep, doorrijden, doet Hans ook altijd! Maar helaas hadden wij geen geluk en komen echt kilometers terug en omrijden.
    Weer een heerlijk verhaal.