Dag 9: van Sigmaringen naar Langenarden

Het eten gisteravond in Gasthof Traube was prima. Evenals de nachtrust, en het ontbijt. Vooral veel yoghurt met muesli en vruchten, dus ook Renee heeft flink gegeten.

Gisteravond ook even de reacties gelezen. Iedereen heel erg bedankt voor jullie opbeurende reacties, het helpt ons echt te zien dat er zo wordt meegeleefd.

Vandaag een relatief korte etappe naar de Bodensee, dus we zijn niet heel vroeg op weg. Om half tien fietsen we het centrum uit, in eerste instantie langs de Donau. Nu had ik altijd gedacht dat de Donau bij Wenen stroomde, maar blijkbaar begint ie ergens 50 km ten westen van waar wij zitten. Inmiddels is het al een aardig riviertje, en er loopt een mooi fietspad langs, de Donau Radweg1 waarvan we nu een deel van de tweede etappe rijden.

Na 10 km verlaten we de Donau en komen in een rustig, heuvelachtig gebied met afwisselend bos en landbouwgebied. Verder redelijk leeg, er zijn hier maar heel weinig dorpjes en als je al door zo'n dorpje rijdt is er geen koffietent te vinden.
Dus als we eindelijk een eerste Gasthof zien met een terras in de zon zitten de eerste 40 km er al weer op.
Na twee emmers koffie (zo groot hebben we ze nog niet gehad), starten we weer en het begint gelijk met 10 km vals plat naar beneden. Dat schiet op, het landschap veranderd want we komen in een gebied waar heel veel fruit wordt verbouwd. En ook heel apart, we rijden langs hop-velden en zien nu eindelijk waar de grondstof voor onze favoriete drank wordt gemaakt. We zullen een fotootje bijsluiten.

We zijn dus bijtijds in Langenargen, de eerste routeplaats aan de Bodensee. Inmiddels is het zonnetje dat we het grootste deel van de dag hebben gehad verdwenen, en begint het wat te spetteren. Dus het is zaak snel onderkomen te zoeken, kamperen gaan we niet doen met de verwachting dat er veel regen gaat komen.
De hotelbezetting is op een interactief informatiebord te zien en daar blijkt dat de meeste hotels, pensions etc. vol zitten. Er is in het nabijgelegen Friedrichshafen een 'messe' en dat zorgt voor volle hotels die van de gelegenheid gebruik maken de prijzen ook lekker op te schroeven.
We proberen een B&B net buiten de stad die nog plaats heeft, maar als ik de kamer zie ( in een souterrain zonder licht wat er niet uitziet) besluiten we dat dat geen goed idee is. Dus tetug naar het centrum en nu naar een tourist-info waar aardige dames van vlees en bloed helpen ipv zo'n beeldscherm. Zij hebben een actueel overzicht van het aanbod. Maar al gauw blijkt bij twee hotels die kamers vrij moeten hebben dat die inmiddels zijn gevuld, ze hadden het alleen vergeten door te geven aan het boekingssysteem.
Dus we worden toch wat angstig want het weer wordt er niet beter op. Gelukkig is er in hotel Seeterrasse nog een kamer vrij, weliswaar een aanslag op onze portemonnee, maar we zijn allang blij een plek te hebben. En ons plan om hier een rustdag in te lassen (morgen gaat er veel regen vallen) stellen we ook maar bij.

De rest van de middag gebruiken we om wat rond te kijken, Langenargen heeft een mooie boulevard en een leuk terras aan de haven, waar we lekker uit de wind buiten kunnen zitten. En omdat het zo lekker is blijven we daar ook maar gelijk eten, terwijl het binnen heel erg vol is. 
Vandaag ondanks dat we het rustig aan wilden doen, toch 93 km op de teller, maar omdat er veel dalen bij was zijn we niet echt 'als een patatje'. 
Goed, we zitten bijna aan het eind van deel 1 van de Reitsma Route, 950 km fietsen van huis, en inmiddels aardig gewend aan de mooie dagelijkse fietsroute .  Morgen de grens over naar Oostenrijk, en langzaamaan aan het idee gaan wennen dat we flink zullen moeten gaan klimmen.