Dag 10: Van Langenargen naar Feldkirch (Oostenrijk) 73 km

26 augustus 2014 - Feldkirch, Oostenrijk

De avond in Langenargen was uiteindelijk zeer aangenaam. Op een terrasje uit de wind met uitzicht op het meer, de zon dachten we er zelf maar bij, was het zo lekker dat we er ook maar gelijk zijn blijven eten. 

De volgende ochtend was het flink bewolkt, maar in tegenstelling tot de verwachting was het droog. Hotel SeeTerasse deed zijn naam eer aan want de ontbijtzaal had een schitterend uitzicht over de Bodensee. En het ontbijt was prima verzorgd. Er stond zelfs champagne maar daar hebben we ons maar niet aan gewaagd.
En toen aan de tafel naast ons twee Nederlanders aanschoven, die zelf een weekje rond de Bodensee aan het fietsen waren, hebben we nog even gezellig gekeuveld. Zij vonden het wel een hele onderneming, maar het idee van trapondersteuning vonden ze ook wel slim.

Omdat het doel van vandaag niet heel ver weg lag starten we later dan gebruikelijk. Nog wel met bewolkt, maar droog weer. Maar na een kilometer of 10 begon het te spetteren. Toen we even later een fietsenwinkel tegenkwamen, en ik even binnen wipte om kettingsmeerspul te kopen, stonden daar ook weer, jawel, twee Nederlanders, om een regenkapje over de helm te kopen, om een droog hoofd te houden. Waarbij ik opmerkte dat het nauwelijks zou gaan regenen. Nou dat heb ik geweten. Drijfnat reden we  een uurtje later Bregenz binnen, we waren blijkbaar ongemerkt ergens de Duits-Oostenrijkse grens gepasseerd. Dus in Bregenz naar een koffietent, en na enige moeite lukte het om koffie met apfelstrudel en WiFi te bestellen, zodat we ook de whatapps even konden checken. En de regenradar, maar dat hadden we beter niet kunnen doen. Want hoewel het weer droog was toen we wegreden, en het de eerste kilometers droog bleef, hield het na een uurtje echt op met zachtjes regenen. En toen waren we nog een uur van Feldkirch verwijderd. Dus maar even geschuild onder een viaduct onder de snelweg, foto bijgesloten, maar omdat het niet droger leek te gaan worden toch maar de regen in. Natter dan nat kan uiteindelijk ook niet. 
Net voor Feldkirch nog een lang onverhard stuk wat met al dat water niet echt een pretje is, en tot overmaat van ramp ging Renee op een wat onduidelijke afslag, met haar voorwiel een plas in die 50 cm diep bleek te zijn. Gelukkig reed ze niet hard, maar ze ging wel  met fiets en al onderuit, tot grote schrik van zowel mij als de buschauffeur die net langskwam. Maar gelukkig bleef het beperkt tot een paar blauwe plekken en een beetje gevoelige enkel.

Feldkirch is een heel leuk stadje, ligt rondom een grote rots en heeft een mooi marktplein en aardige dames bij de tourist-info. Die eerst een ander stel fietsende Nederlanders (Basel -> Venetië ) van een logeer-adres voorzagen,en daarna ons van een ander adres (want wij wilden graag in de gezellige binnenstad logeren).
Dus checkten we 10 minuten later in in hotel Post de fietsen konden de kelder is (en moesten van een lange trap af worden gesjouwd), maar een half uurtje later liepen we het centrum in naar een leuke bar voor de nodige alcoholische versnaperingen, dit keer met chips! Daarbij viel het ons op dat in de Oostenrijkse gelegenheden gewoon gerookt mag worden!

Daarna lekker gegeten, en Renee bereid zich al voor op Italië want ze bestelde spaghetti. Zeker met de klimmetjes van morgen in het achterhoofd.
Later op de hotelkamer een verslagje geschreven, dat nadat het klaar was ( als notitie op de ipad) door een onduidelijke beweging van mij ineens verdwenen bleek te zijn. Frustratie!!!
Vandaar dat ik nu regelmatig even een kopietje maak.

Kortom een natte etappe, maar met een betere weersverwachting voor morgen een goede uitgangspositie voor de aanloop van de Arlbergpas.

Foto’s

2 Reacties

  1. Stefan & Bianca:
    27 augustus 2014
    Hallo buurtjes, erg leuk om jullie belevenissen te lezen; het is net een spannend avonturenboek. We krijgen er zelf ook zin in, maar toch maar wachten tot de kinderen "groot" zijn. Goede reis und viel spass. Groetjes, Bianca en Stefan
  2. Petra:
    27 augustus 2014
    Zo na 10 dagen fietsen wordt het eens tijd om ook eens een berichtje te plaatsen.
    Naar mijn idee gaan de kilometers vanzelf al 1000 km achter de rug en alles gaat naar wens op een kuiltje na dat Renée niet kon ontwijken.Ik hoop dat alles is heel gebleven en de Go-Pro aanstond dan kunnen wij ook nog spectaculaire beelden zien.Wat betreft de camera,Renee het wordt tijd nu de bergen in het zicht komen om de camera te verplaatsen en deze op je zadelpen te laten monteren naar achteren gericht zodat we Hans ook eens lekker zien zwoegen tijdens de beklimmingen.Fiets lekker door,wij gaan de tandem het komend weekend van stal halen om maar eens vroom een paar kloosters te gaan bezoeken,wellicht hebben de paters nog wat lekkers in het vat.

    Petra&Rene