Dag 5: Boppard - Nierstein:

Na inderdaad een koude nacht, maar de slaapzakken houden ons goed warm. En we starten wederom met een blauwe hemel. Na een prima ontbijtje op de camping starten we weer een 100 km etappe. We hebben weer met Carla en Henk afgesproken om elkaar te treffen in Nierstein. Er is daar geen camping dus het wordt weer een hotelletje.
Ik heb onze reislogger site ook aan hun doorgegeven dus kan niet teveel over ze roddelen...
Het gewone dagstramien herhaalt zich wat niet wil zeggen dat dit verveelt! Na 35 km een terrasje (dit keer in bacherach), daarna een supermarktketen opzoeken (Ingelheim) voor de lunch op een bankje onderweg en vervolgens doorfietsen naar de bestemming.
En onderweg regelmatig even contact met de 'locale' als je net iets te lang stilstaat en naar de kaart kijkt bijvoorbeeld. En de standaardvraag is dan 'Wohin gehts du', waarna er vaak een stilte valt als we zeggen dat we naar Rome fietsen, en in Delft zijn gestart. Soms vul ik de stilte op met de toevoeging ' in Italien' maar de reactie was niet omdat men niet weet dat Rome in Italië ligt. Een van de aardige duitsers was niet echt verbaasd want hij reageerde met ' ik heb hier al minstens 300 Nederlanders langs zien komen op weg naar Rome' en ik leg hem uit dat de route hier toevallig langs loopt. Hoewel, alle wegen schijnen naar Rome te lopen...

Aan het eind van de etappe nog even een paar klimmetjes, een ervan volgens het boekje 150 meter van 10%. En daar heeft Renee weer geen enkele moeite mee en ze staat me vanaf de top vrolijk te kijken hoe ik in mijn eerste versnelling naar boven kom ploeteren. Dat belooft wat voor de alpenpassen volgende week!

Onderweg komen Henk en Carla 3 km voor Nierstein tegen, en we rijden met zijn vieren Nierstein in  op zoek naar een overnachtingsplek. Uit de gids leek het weingut 'glockelspiel' wel wat, maar dat is 'belegt' zoals het bord aangeeft. En als we overleggen wat onze volgende keus zal zijn stelt een aardige Duitser ons voor om ons de weg te wijzen naar een hotel met plek. Waar we na een paar minuten een binnenplaats oprijden en kennismaken met de (van Turkse afkomst zijnde) hotelwaard. Em voor we het weten zitten we aan het bier en hebben we de grootste lol met hem. De fietsen worden gestald in de garage en wij krijgen een kamer met balkon. Even opfrissen en we kunnen gelijk aanschuiven voor een Turkse maaltijd. Die prima van kwaliteit en zo uitgebreid is dat een deel weer teruggaat naar de keuken.
En de waard heeft ook de eigenaardige eigenschap om lege glazen gelijk mee te nemen en gevuld weer terug te brengen. Wat tot gevolg heeft dat we om 11 uur wat onzeker de trap op stommelen om te gaan pitten.

Morgen plannen we weer een route van ongeveer 100 km en we kijken of we ook weer kunnen kamperen nu het weer nog mooi is. Dat betekent ongeveer 5,5 uur op de fiets dus met de nodige koffie en lunch stops erbij is een dag dan mooi gevuld.